To świadczenie przysługujące na każde dziecko do ukończenia 18 roku życia, wypłacane w kwocie 970 koron miesięcznie. W przypadku rodzica samotnie wychowującego dziecko/dzieci należy się dodatek do barnetrygd w wysokości 970 koron/msc (Utvidet Barnetrygd).
Można ubiegać się o wyrównanie zasiłku do trzech lat wstecz. Czas oczekiwania na decyzje NAV wynosi do 24 miesięcy. Na dziecko w wieku od 1 do 2 lat możesz dodatkowo starać się o wypłatę zasiłku opiekuńczego/ Køntantstøtte.
Dokumenty wymagane do złożenia wniosku
- Akty urodzenia dzieci, których dotyczy wniosek, przetłumaczone lub wielojęzyczne odpisy skrócone (jeżeli dziecko nie jest zarejestrowane w Urzędzie Ewidencji Ludności w Norwegii),
- Dokument potwierdzający nr pesel dziecka/dzieci i drugiego rodzica* (jeżeli dziecko nie mieszka w Norwegii, np dowód osobisty)
- Akt ślubu przetłumaczony lub wielojęzyczny odpis skrócony (małżeństwo nie jest niezbędnym warunkiem uzyskania zasiłku rodzinnego, osoby żyjące w konkubinacie oraz samotnie wychowujące dzieci również mogą się o niego starać),
- Umowy o pracę lub inna dokumentacja potwierdzająca zatrudnienie za cały okres za jaki ubiegasz się o świadczenie,
- Świadectwo rejestracji lub pozwolenie na pobyt z policji (Registreringbevis/Oppholdstillatelse),
- Lønnslipy (odcinki z wypłaty) za cały okres ubiegania się o świadczenie
- Lønns og trekkoppgave (roczne rozliczenie od pracodawcy) za ostatni rok podatkowy,
- Kopia dowodu osobistego osoby składającej wniosek.
FORMULARZ DO WYDRUKU
*Jeżeli rodzina z dzieckiem/dziećmi mieszka w Norwegii potrzebne są zaświadczenia o rejestracji pobytu/ pozwolenia na pobyt w Norwegii i potwierdzenia nadania numerów personalnych drugiego rodzica i dziecka/dzieci, których dotyczy wniosek.
Barnetrygd a 500+
500+ przysługuje z reguły na drugie i kolejne dzieci i wynosi 500 zł miesięcznie do ukończenia przez dziecko 18 roku życia.
Barnetrygd jest wypłacany w Norwegii na każde dziecko do ukończenia 18 roku życia i wynosi 970 koron miesięcznie.
W Krajach należących do UE/EOG występuje koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego. Ma to zapobiegać sytuacjom dublowania pobierania świadczeń o podobnym charakterze w kilku krajach. W praktyce w związku z różnicami w prawodawstwie poszczególnych krajów UE/EOG, występuje szereg kontrowersji związanych z wypłatą przysługujących świadczeń.
Po wprowadzeniu w Polsce 500+, norweskie urzędy uznały, że jest to świadczenie o podobnym charakterze co barnetrygd. W związku z tym przed podjęciem decyzji o wypłacie barnetrygd ustalają, czy w danym przypadku nie przysługują świadczenia polskie. Należy pamiętać, że istotne jest samo prawo do otrzymywania 500 plus a nie czy świadczenie jest faktycznie pobierane.
Poniżej wyjaśniamy najbardziej typowe sytuacje dotyczące wypłaty powyższych świadczeń.
1. Gdy jeden z rodziców pracuje w Norwegii a drugi rodzic mieszka z dziećmi w Polsce i jest tam zatrudniony.
W takim przypadku pierwszeństwo w wypłacie świadczeń ma Polska, a świadczenia z Norwegii należy traktować uzupełniająco. W praktyce rodzic zamieszkujący w Polsce powinien złożyć wniosek o przyznanie 500 plus, które będzie przysługiwało na drugie i kolejne dzieci. Rodzic pracujący w Norwegii powinien złożyć wniosek o wypłatę Barnetrygd, zaznaczając prawo drugiego rodzica do świadczeń w Polsce. Nav będzie wypłacał Barnetrygd pomniejszony o kwotę przysługującego 500 plus.
2. Gdy jeden z rodziców pracuje w Norwegii a drugi rodzic mieszka z dziećmi w Polsce ale nie pracuje.
W takim przypadku będzie przysługiwało świadczenie z Norwegii. Jednak rodzic mieszkający w Polsce powinien złożyć wniosek o wypłatę 500 plus. Decyzja odmowna będzie dowodzić brak prawa do otrzymywania tego świadczenia w Polsce. Dzięki temu rodzic składający wniosek o barnetrygd otrzyma go w pełnej wysokości bez potrąceń.